سیاوش




Shahnama, Sultanate of Delhi, 1450

Master of the Jainesque Shahnama. Date: ca. 1425-50 Culture: India, possibly Malwa. Medium: Ink and opaque watercolor on paper.
Dimensions: Page: 12 3/8 x 9 5/8 in. (31.5 x 24.5 cm) Image: 4 5/16 x 7 13/16 in. (11 x 19.8 cm)


تصویر سمت راست حکایت  از خواب دیدن سیاوش و بازگویی آن برای فریگیس است و تصویر سمت چپ داستان کشته شدن سیاوش

در سایت منبع عکس  و ویکی پدیا ی فارسی  نوشته شده « سیاوش را هنگامی که در خواب است از تخت بیرون آورده و می‌کُشندکه این مطابق شاهنامه فردوسی  نیست مگر آن که به  روایت دیگری از داستان سیاوش اشاره داشته باشد. 


ویکی پدیا فارسی

منبع تصویر

تورانیان در سوگ سیاوش


نوحه گران سیاوش، کوزه سفالی ملوّن، مرو، محفوظ در موزه آرمیتاژ



دیوارنگاره منسوب سیاوشان،قرن سوم پیش از میلاد، محفوظ در موزةآرمیتاژ روسیه

نوحه گران سیاوش، پیکره های سفالی، سده 6 تا 8، ناحیه سغد



نقاشی‌ها و پیکره‌های به دست آمده در حفاری‌های پنجکنت متعلق به قرون ششم، هفتم و هشتم میلادی است و مشهورترین آنها برای هنرشناسان و پژوهشگران ایرانی، نقاشی دیواری «سوگ سیاوش» است که قدیمی‌ترین سند موجود درباره قدمت تعزیه در ایران به شمار می‌رود. 
کهن ترین یادگار آیین سیاوشان، دیوارنگاره کشف شده در پنجیکنت است. در این نگاره، نقشی از یک آیین سوگ ترسیم شده‌ است. به اعتقاد یاکوب افسکی، این صحنه نمایانگر «سوگ سیاوش» است. این نگاره سیاوش، یا پیکرۀ نمادین او، را در یک عماری حجله‌مانندکه عده ای آن را بر دوش می‌کشند، نشان می‌دهد که مردان و زنان سوگوار، گریبان دریده، گریان و بر سر و روی زنان پیرامون آن گردآمده اند. این دیوارنگاره متشکل از هشت تکه است. تصویر به شدت آسیب دیده و در سطح آن را گردا و غبار و دوده فراگرفته است. 
در گورستان توپرک قلعه، در نقطۀ پایانی شمال دلتای آمودریا، تابوت هایی به دست آمده که روی آنها نقشهایی شبیه نگاره های پنجیکنت دیده می شود: پیکره‌ای در تابوت و سوگوارانی که با جامه‌های سغدی پرداگرد آن عزاداری می‌کنند. نشانه‌های سیاووشان بر سفالینه ها نیز دیده می شود.

برداشت از صفحه فاطمه ماه وان

https://www.facebook.com/fateme.mahvan/posts/813912925309994

به تخت نشستن سیاوش



بکاخ سیاوش فرستاد شاه 
ابا تخت زرین و زرین کلاه
سیاوش تکیه بر تخت زده به همراهی ملازمانش، برگی از یک نسخه خطی شاهنامه فردوسی، نیمه اول قرن 17، اصفهان، موزه هنر هاروارد
Siyavush Enthroned in a Garden Pavilion with Attendants, folio from a manuscript of the Shahnama by Firdawsi, first half of the 17th century
Series/Book Title: Shahnama by Firdawsi
Manuscript Folio
Persian
17th century
Safavid period, AH 907-1145 / AD 1501-1732 
Creation Place: Isfahan, Iran 
Ink, opaque watercolor and gold on paper 
37.3 x 24.6 cm (14 11/16 x 9 11/16 in.) 
Harvard Art Museums

گذر سیاوش از آتش




Ordalie de Siyâvush
Ferdowsi, Shâhnâmeh (Le Livre des rois) 
Tabriz puis Qazvîn (Iran), 1543-1546 puis 1580.
Papier, 614 f., 38 × 26,5 cm 
BnF, département des Manuscrits, supplément persan 489, f. 104 
© Bibliothèque nationale de France
Curieusement, deux copies du Shâhnâmeh ont été rassemblées dans ce volume destiné à la bibliothèque des souverains safavides. La première, complète et abondamment illustrée, date environ de 1545 ; la seconde, plus ancienne (vers 1520), est inachevée : elle ne contient que quelques chapitres et seulement deux des sept peintures initialement prévues.
Le folio 104 illustre l’ordalie de Siyâvush. Accusé d’avoir séduit sa belle-mère Sudâbeh, dont il a, au contraire, refusé les avances, le fils du roi d’Iran, jeune homme accompli, est soumis à l’épreuve du feu. Il s’élance sur son cheval à travers le brasier, dont il sort sain et sauf – et innocenté. L’image s’insère dans la composition du texte, les colonnes délimitant les espaces où s’inscrivent les spectateurs : le roi, assis devant un dôme, et, sur un balcon en surplomb, Sudâbeh et sa suivante. L’attitude penchée des femmes ainsi que la courbe des feuillages et des rochers renforcent le dynamisme du mouvement.